Productiviteit hacks: Hoe krijg je meer focus & minder werkuren

Productiviteit hacks + focus

Voor je onderneming & je vrijheid

In deze aflevering vertel ik waarom productiviteit aantrekkelijk is en helemaal niet onrealistisch. In je business hangt alles namelijk met elkaar samen en daar zijn productiviteit en focus belangrijke onderdelen van. Ik ga het hebben over een methode die voor iedereen werkt, luister daarom snel deze nieuwe aflevering!

Vandaag in de podcastaflevering hebben we het over “Productiviteit hacks“. Vergeet je niet gratis te abonneren op Spotify, Apple- en Google podcasts om op de hoogte te blijven van nieuwe afleveringen.

Hoe het begon? Niet met productiviteit hacks alleszins...

Om je mee te nemen naar productiviteit en focus moet ik je meenemen naar zo’n 6 jaar geleden, toen ik nog in loondienst was, wilde ik ingaan op alle opportuniteiten ingaan die op mijn pad kwamen. Op de één of andere manier was ik in een vicieuze cirkel terecht gekomen waar ik dacht dat als er iets op mijn pad kwam dat me bevestiging gaf dat ik iets goed kon, ik dat ook moest grijpen met beide handen.

Ik ging voluit in elk “project” dat ik tegenkwam zonder na te denken over productiviteit hacks.

Ik werd moeder, en ging dat meteen goed doen! Lang ouderschap onderbreking, want als je ervoor kiest om moeder te worden dan ga je daar toch 100% voor?? En dan doen we dat meteen met borstvoeding all the way, zoutloos koken en het gezondste geven wat een kind maar kan krijgen.

Ondertussen zo’n 2,5 jaar later in tijdskrediet en in die tijd werd ook Ben, mijn jongste, geboren. Ik was nog lang niet van plan om terug te gaan werken. Maar op het moment dat Ben 10 maanden werd kreeg ik onverwachts een promotie aangeboden.

Een stap hoger op de ladder, een bevestiging. Dat moest ik toch nemen?

Ik nam de promotie aan en besloot Ben achter te laten in de goede handen van het kinderdagverblijf en mijn Evaatje ging ondertussen naar de kleuterschool.

50 uur per week werken werd de standaard.

Het ergste gebeurde...

Nog geen paar weken later kreeg ik een mailtje van een vriendin van een vriendin, ze had een huwelijksfotograaf nodig en ze vond dat ik best mooie foto’s trok van mijn kindjes. Maar ik was geen professioneel fotograaf.. Maar ik kreeg ineens bevestiging van iets waar ik misschien ook goed in was.

Zwart werk is niet aan mij besteed, dus ik dacht, oké! ik ga gewoon mijn diploma bedrijfsbeheer behalen (toen was dat nog verplicht te behalen als je zelfstandig wilde worden). en dan word ik zelfstandig in bijberoep.

Het zou financieel helpen wat in die situatie zeker een plus was, maar ik was/ ben ook zo ongelofelijk gevoelig voor “bevestiging”.

Zo gezegd zo gedaan, ik werd: De perfecte moeder, de perfecte teamleider, de perfecte fotograaf in bijberoep (geen plaats voor productiviteit hacks).

“6 maanden en 100 uur werken per week heeft het geduurd voor ik aan 120 km/uur tegen een vrachtwagen inreed op de autostrade. Met een kleuter van 3 op de achterbank:

Ik viel in slaap.“

Burnout: Het gevolg van een leven zonder productiviteit hacks

En burnout was het verdict.

Op het slechtste moment dat je je het maar kon wensen. “Want die dingen komen nooit gelegen.” 3 maanden en het opgeven van mijn hoofdjob had ik nodig om te recupereren, maar ik had het nog lang niet verleerd. Ik ben erg hardleers op dat vlak.
Ik ging nog een 3tal jaar zo door.

Maar ik kon wel 3 jaar lang heel goed voelen wat mijn grens was. Elk jaar op exact dezelfde periode voelde ik mijn burnout lonken. Het gevoel alsof ik in een bubbel onder water leefde.

Had geen focus meer en ik begon alles verkeerd te doen;
Ik kon elk moment in een huilbui storten en wist niet zeker of het ooit zou ophouden;
Paniekaanvallen;
Hartkloppingen;
Geen connectie meer voelde met mijn eigen emoties.

Hij kwam er terug aan en elk jaar op exact dezelfde periode laste ik een pauze in, ik dacht dat ik dan goed bezig was. Ik was overtuigd dat ik het monster onder controle had. Ik weet dat ik eind december een stevige vakantie moet nemen en het is zo fijn dat ik nu weet hoe het voelt zodat ik mijn burnout elke keer voor ben. Zei ik trots tegen mezelf en anderen.

Maar jij weet net als ik dat dat nog steeds tegen je grenzen aanlopen is van wat kan.

Het verlangen.

Ik had een groot verlangen, een verlangen om me compleet te voelen. En dat vulde ik op met alles waar ik bevestiging kreeg van anderen. En productiviteit hacks? Die konden me gestolen worden!

Mijn enige en grote verlangen was om gelukkig te zijn. Maar ik wist al lang niet meer hoe dat voelde en ook alles wat ik deed was voor mijn gezin, want ik wilde dat ook zij gelukkig zouden zijn. En dacht dat door meer, meer, meer te doen. Zij een goed leven zouden hebben.

Op de één of andere manier had ik mezelf verloren in het zoeken van bevestiging bij iedereen “kijk eens hoe goed ik bezig ben”? Maar anderen zijn over het algemeen niet bezig met “hoe jij bezig bent”.

Ik stampte het ene succes na het ander uit de grond, aan 200 km/uur. En het voelde enorm goed om succes te hebben, maar het was ook eenzaam.

Uiteindelijk voelde ik me terug alleen, bevestiging bij andere mensen sloeg om in jaloezie of soms zelf afgunst, omdat het “te goed ging”. De keerzijde van de medaille werd maar weinig gezien.

Het ging niet zo goed thuis, ik had het te druk en Manu was ook eenzaam en zelfs wat jaloers. Hij dacht dat ik mijn ding had gevonden en hij was ook aan het worstelen met wat hij wilde in zijn job, maar ook ruimer: met zijn leven. We besloten om uit elkaar te gaan want praten & luisteren gebeurde al lang niet meer, daarvoor hadden we het te druk.

Nieuwe start: Eentje met productiviteit hacks!

Na een paar weken vonden we elkaar op één of andere manier terug en groeiden vooral veel dichter naar elkaar toe en ondanks dat het nog zeker twee jaar heeft geduurd voor we echt goed doorhadden wat we nu precies wilden werd het duidelijker.. Stap voor stap.

Manu volgde loopbaanbegeleiding om zijn weg te vinden en uit het 9-5 systeem te stappen dat al zijn energie weg zoog, waardoor hij ironisch genoeg zelf koos om life- loopbaancoach te worden.

En ik besefte, dat ik niet meer druk bezig wilde zijn, want dat was echt het enige waar ik mee bezig was. Druk zijn in alles!

Ik schreef mijn doelen op een rij. Hoe onrealistisch het op het eerste zicht klonk..

Ik wil niet meer in functie van mijn werk leven (want dat deed ik).
Ik wil elke schoolvakantie vrij zijn (en liefst nog meer).
Ik wil groeien (spiritueel en emotioneel maar ook op vlak van kennis).
Het gevoel hebben dat ik iets zinvols doe.
Genoeg hebben om rond te komen, niet meer en niet minder.
Elk moment leven zoals ik dat wilde, zonder dingen te doen die ik niet graag doe.

Dat was wat ik nodig had. En het voelde zo bevrijdend om niet meer in te vullen wat anderen van mij verwachtten, maar gewoon mijn eigen lijstje te kunnen maken.

Wat wil ik?

Ik was zo in die vicieuze cirkel geraakt van “meer, meer, meer..” dat ik daar bijna niet uitraakte. Ik maakte een stappenplan op voor mezelf hoe ik uit mijn “meer” zou geraken. En probeerde van alles, met trial & error. En dat is ongelofelijk moeilijk, want meer is heel gemakkelijk, je lapt er gewoon nog wat bij. Maar minder, dat betekent schrappen.. En schrappen, dat voelt altijd een beetje aan als verliezen.

Volgende stap: Een zoektocht naar de juiste productiviteit & focus

De eerste en logische stap was personeel aanvaarden. Ik had een vrij naïeve en rooskleurige kijk op “het werken met personeel. Maar het bleek absoluut niets voor mij. Ik legde de lat te hoog en zij te laag, een compromis daarin vinden was niet aan mij besteed.

Ik probeerde een tijdje met freelancers, maar dan werd ik ineens iemand die constant taken moest gaan verdelen. Dat paste ook niet bij me, ik wilde geen distributie leiden, ik wilde creatief creëren. Ik verkocht een deel van mijn zaak aan een collega en koos ervoor alleen te werken.

Wat een lange zoektocht! Het was echt de hel, vallen en opstaan. Mijn valkuil was – en is nog altijd alles willen, ook al brengt het me niet meteen dichter bij mijn doel. Ik wil overal goed in zijn, tot ik het ineens beu ben en overga naar het volgende. Maar dat vraagt veel energie. Door dat te analyseren ben ik er vandaag bijna! Ik heb stap voor stap gebouwd naar wat ik wilde. (Analyseren is trouwens helemaal niet zo saai als het lijkt op het eerste zicht, het motiveert, dat merk je als je dat wat langer doet)

Vandaag werk ik max. 30 uur per week! En dat is echt een maximum. Ik ben elke schoolvakantie vrij en ben bijna ieder weekend thuis, ik raak er nog niet helemaal vanaf maar dat moet lukken over een aantal maanden. Ik doe vandaag echt waar ik zin in heb, elke dag.

Zou ik meer kunnen verdienen? Zeker en vast! Heb ik meer nodig? Absoluut niet, ik koos voor genoeg.

En ik besef dat niet iedereen die luistert op dit moment “genoeg” heeft. En net dat is nog meer het moment om je niet te laten gaan in dat meer, meer, meer. Want dan is je valkuil nog veel groter.

(Een heel goed boek rond focus en productiviteit vind je hier)

Loslaten: The number one productiviteit hack

Voor mij was het moeilijkste loslaten om perfect te zijn en alles te willen. Een zalige quote van Lao Tzu:

Nature does not hurry, yet everything is accomplished.

En het beste wat hielp was mijn doelen duidelijk opschrijven. Wat-wil-IK-nu-echt?

Het hoeft echt niet allemaal meteen, het mag op jouw tempo. En dan komt het ook wel. Ik heb mezelf heel lang voorgehouden dat ik goed bezig was, terwijl ik altijd ergens vanbinnen wist dat dat niet waar was. Maar het was erg moeilijk om dat rushen in nieuwe projecten te laten.. Dat is trouwens vrij logisch te verklaren. Nieuwe projecten maken een stof vrij in je hersenen die je een goed gevoel geven. Het is dus letterlijk verslavend. Onze hersenen houden van nieuw en uitdaging en onbewust gaan we daar steeds naar op zoek, dat is een belangrijk element dat we nodig hebben voor onze evolutie. Maar in het dagdagelijkse leven kan het behoorlijk wat ongemak met zich meebrengen.

Ik was altijd druk bezig en kreeg niets gedaan, ook al was ik 14 uur aan het werk.

Eerst en vooral was dat omdat ik mijn doel niet goed genoeg kende, ik wist helemaal niet waarom ik iets deed of wat mijn prioriteiten precies moesten zijn.

Daardoor voelde ik me dan weer een soort van bedrieger “kan ik dit wel”, “is dit wel iets voor mij”.. Wie denk ik wel dat ik ben. Maar dat gevoel van nooit genoeg gedaan krijgen ondanks de vele uren kwam ook omdat ik zelden of nooit iets deed wat ik nu echt graag zelf wilde doen.

Ik koos voor makkelijke taken en to do lijstjes en liet mijn agenda controleren door mijn klanten. Full time! Ik probeerde als een mallemolen die to do lijst probeerde af te werken. En hoe harder ik probeerde, hoe meer to do’s er bij kwamen op mijn lijstje. Maar dat is net het ding, to do lijstjes geraken nooit af! Er komen altijd dingen bij! En doordat ik dat niet inzag bleef ik maar als een gek to do’s uitvoeren die mij totaal geen voldoening gaven.

Als we niet goed weten waar we moeten beginnen of waar onze prioriteiten liggen dan vervallen we in de to do lijstjes, dat is vrij normaal. Een to do lijst is vrij veilig om uit te voeren, het legt de verantwoordelijkheid van je business bij je klanten en je moet zelf niet meer nadenken over wat er moet gebeuren.

Heb je al ooit gemerkt dat jij naar je to do’s en je mails grijpt op het moment dat je vast zit? Dat is datzelfde gedrag. Het is een vorm van uitstelgedrag. “Ah het is moeilijk! Ik weet niet waar ik moet beginnen! Ik ga wat mails doen en wat to do’s en dan komt het wel”.. Tot die wederom niet af geraakt en je blijft uitstellen omdat je geen tijd hebt om te doen wat echt belangrijk is voor je business en wat je eigenlijk echt graag doet.

Dat is druk bezig zijn, met druk bezig te zijn.. En niet focussen op wat je graag doet en wat je eigenlijk echt nodig hebt om je bedrijf te laten groeien.

Productiviteit hack #2: Dit helpt enorm!

Een oplossing die mij hier heel hard in heeft geholpen is ‘s morgens starten en eerst en vooral doen wat IK graag wil doen, waar heb ik nood aan vandaag om in orde te brengen, waar word ik gelukkig van?? Wat zou me vandaag 1 stap dichter brengen bij mijn doel en zou ik warm van worden.

Als je in bijberoep werkt doe dit dan als eerste taak in je tijd die je voorop gesteld hebt te werken aan je bedrijf. En automatisch zorgt het ervoor dat je op het einde van de dag niet meer het gevoel hebt dat je niets gedaan hebt, want je hebt echt jouw dingetje vervuld.

Tegenwoordig is het zo ver gekomen dat ik geen to do lijstjes meer heb, echt! Heel soms heb ik uitzonderlijk een paar puntjes staan. Maar meer dan dat is het niet. Die to do’s zijn voor mij niet meer belangrijk. Ik beslis wat belangrijk is, niet mijn to do’s.

Ik besteed mijn to do’s uit aan mijn virtuele assistent. Bijna 99% van je to do lijst bestaat uit repetitieve taakjes die iedereen kan uitvoeren. En ja, ook als je niet genoeg hebt dan kan je je werk uitbesteden. Net zoals je je huishouden perfect kan uit handen geven. Mensen denken altijd dat wanneer je het zelf doet het gratis is. Maar dat is NIET waar! Jouw tijd is niet gratis. En dat is één van de grootste mindsetblokkades die ik zie bij ondernemers.

Maar ik heb wel nog last van uitstelgedrag, haha! Echt vreselijk! Ik ben het soort persoon dat altijd wacht tot het laatste moment om te vertrekken naar een opdracht. Als ik geen druk voel, dan begin ik er simpelweg niet aan, dat was al zo tijdens mijn examens. “3 dagen op voorhand studeren? Ben je op je kop gevallen!”

Daar is niets mis mee! Belangrijker is dat je dat voor jezelf aanvaardt dat dat zo is. Ben jij iemand die uitstelt tot de laatste minuut? Dat is niet erg! Waar we de meeste energie en focus mee verliezen is door constant te denken.. Oh nee ik zou eigenlijk moeten… x & y doen want ik ben weer aan het uitstellen.
Daardoor focus je je een pak minder op de taken die je op dat moment aan het uitvoeren bent en ben je eigenlijk totaal niet aanwezig en dus verlies je 2x.

Uitstelgedrag heeft trouwens niets te maken met luiheid zoals sommigen insinueren, maar wel met faalangst en perfectionisme.

Wat voor mij een harde grens is is over mijn deadlines gaan. Dus ik maak heel duidelijk een afspraak met mezelf. Door vb. op voorhand al aan mijn klant mee te delen wanneer ze iets mogen verwachten. Zo weet ik wanneer taken af moeten zijn. Ik communiceer altijd deadlines, doordat derden weet hebben van mijn deadline hou ik me er nog strakker aan.

autoreply: Ik bekijk mijn mails op maandag, woensdag en vrijdag, zo ben ik verplicht mijn klant op ma, woe en vrijdag te antwoorden, niet vroeger, zeker niet later.

Maar ik verplicht mezelf wel mijn woord te houden aangezien ik het gecommuniceerd heb met mijn klant. In rustigere periodes verandert mijn autoreply naar 1 dag in de week of 2. Zo blijf ik intuïtief omgaan met mijn deadlines door te anayseren.

Maar als je een uitsteller bent zoals ik? Dan begin je beter niet te vroeg, want dan ben je niet genoeg gefocust op je taak, je voelt niet de nood om dit nu af te werken. Een truc is om 100% zeker te zijn hoeveel tijd een taak in beslag neemt. Dat kan je maar op 1 manier te weten komen: Door effectief te timen hoe lang je aan de taak bent bezig geweest. Eens je het weet hoef je je niet meer schuldig te voelen omdat je een taak aan het “uitstellen” bent, want je weet dat je voldoende tijd hebt om het uit te voeren en zeker niet meer nodig hebt dan dat.

Productiviteit hacks #3: Timemanagement

Ik ben zelf absoluut geen voorstander van Time management. En dat is eigenlijk straf dat ik dat zeg, want deze workshop? Was vroeger een time management workshop, haha! Waarom heb ik daar zo’n hekel aan gekregen?

Bij time management ligt de nadruk vooral op meer doen binnen minder tijd, waardoor de werkdruk veel hoger gaat liggen.

Daarnaast wil dat ook zeggen dat je alles gaat meten wat je doet binnen een dag. Ik heb dit een hele tijd gedaan en dat voelt een beetje als op dieet gaan: “Het helpt, maar zodra je ermee stopt heeft het niets meer uitgehaald.”

Je vermagert alleen maar als je een mindset gaat veranderen, een patroon. En dat is ook zo met productiviteit en focus. Door jezelf op een strak dieet te zetten heb je op korte termijn misschien veel resultaat, maar je houdt dat niet vol. Daarnaast werd ik helemaal verstikt door het constante “meten is weten” en verdronk ik in een teveel aan structuur.

Dat is wat ik bedoel met intuïtief ondernemen en intuïtief productief zijn. Je leert opnieuw luisteren naar wat jij nodig hebt en niet aan een constant “ik moet dit nu” en “ik moet dat dan” want dat is wat mijn planning zegt.

We zijn intuïtieve wezens en voelen ons elke dag een beetje anders, time management, net zoals een 9 – 5 job zijn ons opgedrongen door de maatschappij. 8 uur werken vb. dat is eigenlijk helemaal niet normaal. Onze hersenen zijn niet gemaakt voor 8 uur focus, we kunnen ons hoogstens 4 à 6 uur (en dat is echt al lang) focussen en dat is echt al vrij uitputtend. Doordat we onszelf verplichten 8 uur of langer te werken verliezen we een pak focus, want na die 4 à 6 uur beginnen we veel meer fouten te maken en zullen we veel meer moeten herstellen naderhand. Maar dat niet alleen, we verpesten veel uren op die dag aan onze mailbox en in onze gsm.

Productiviteit hack #4: Testing, testing

Ik nam de test en ik verplichte mezelf om max 4 a 5 uur per dag te werken. En ik kon effectief dezelfde taken uitvoeren en soms zelf meer in een pak minder uren. Dat kwam voornamelijk omdat ik een afspraak had gemaakt met mezelf. Als de 5 uur om is moet je stoppen, klaar of niet!

Daardoor moest ik veel efficiënter gaan werken en veel beter nadenken over alle stappen die ik nam. Anders zou ik het niet halen! Met als resultaat dat ik veel meer vrije tijd kreeg. Als je de volgende keer het gevoel hebt constant te druk bezig te zijn en te weinig gedaan te krijgen dan is dit een zeer goede oefening.

Als je efficiënt wil werken is het ook onmogelijk om 101 projecten tegelijk uit te voeren. Omdat je niet in een diepe focus kan geraken zolang je aan het schakelen bent. Als ik aan 2 projecten tegelijk bezig ben dan ben ik altijd veel langer bezig dan wanneer ik 1 project per keer doe, dat komt omdat je elke keer terug in je flow moet geraken.

Neem nu dat je bezig bent met project X, maar je krijgt ondertussen mails en telefoons rond project Y en omgekeerd. Dan wordt je dus constant uit je focus gehaald. Het is niet voor niets dat men het gezegde gebruikt van “alle ballen in de lucht proberen houden”.

1 bal kan je makkelijk in de lucht houden, maar met 2 gaat het moeilijker, met 3 nog meer.. enz.

Vraag jezelf af...

Wat voor mij erg goed helpt hierin is mijzelf afvragen: Brengt dit me dichter bij mijn doel dat ik opgesteld heb (zoals in het begin van de workshop). Ja of nee? Nee? Dan zet ik het in mijn ideeënboek voor later. (een boekje waar ik al mijn ideeën in neerschreef, sommigen zal ik nooit uitvoeren, sommigen ooit)

Is het een ja? Dan begin ik eraan. Maar liefst met 1 project tegelijk, als het af is dan begin ik aan het volgende. Ben ik het project beu? raakt het maar niet af?

Dan kan ik 2 dingen doen, ofwel laat ik het liggen (en dat doe ik regelmatig) tot ik het terug voel. Ofwel maak ik het zo snel mogelijk af. Perfect bestaat niet, en later is nog altijd tijd om te perfectioneren.

Een productief voorbeeld

Dat deed ik laatst met 1 van mijn cursussen, ik had er zo lang aan gewerkt en ik zag het niet meer! Echt niet! Ik besloot om het af te werken, ook al voelde het niet helemaal klaar. Ik besloot om het van me af te zetten en hem toch online te zetten aan een goedkope prijs.

Ik wist dat hij niet helemaal goed zat, ook al had ik de info wel ergens in mijn hoofd en besloot de feedback van de klanten af te wachten. 5 weken later kwam er een mailtje in de mailbox, een klant die meer verwacht had! En ik was eigenlijk superblij! Eindelijk! Iemand had het opgemerkt!

Ik stuurde meteen een mailtje terug met de bevestiging dat ik haar helemaal begreep en dat ik me afvroeg waar ze het gevoel had dat ze tekort was geschoten. Doordat ik haar rustig tegemoet kwam kon zij ook in alle vrijheid open en eerlijk antwoorden. Ik stelde haar voor me een week de tijd te geven om de cursus na te kijken, ik zou hem doorsturen en als ze alsnog het gevoel had dat ik niet tegemoet was gekomen dan kreeg ze haar cursus 100% terugbetaald.

En dus:

Ik vulde de cursus aan met haar gemis, maar tijdens het schrijven voelde ik ook een enorme rush van ideeën, de cursus werd uiteindelijk veel groter dan ik had beloofd via mail. Ik had voor mezelf al uitgemaakt dat ik de nieuwe versie ook aan iedereen zou bezorgen die de cursus al had gekocht in het verleden.

Dit is wat mijn klant een weekje later terug stuurde:

Dag Kim,
Je hebt er alvast zeer snel werk van gemaakt, dat is zeer fijn!

Het komt nu inderdaad overeen met mijn verwachtingen en ook zeer tof dat je het direct aan iedereen ook bezorgd hebt die het al eerder gekocht heeft.
Toont een zeer grote betrokkenheid van jouw kant naar jouw klanten toe.

Je hoeft niet perfect te zijn. Eerlijkheid & betrokkenheid is vaak meer dan voldoende. Laat dat idee gerust liggen, schuif dat project aan de kant als je het niet meer voelt. Of stamp het gewoon de wijde wereld in en omarm je feedback.

Productiviteit hack #6: Zoveel ideeën

Er zijn 1 miljoen goede ideeën, dat wil nog niet zeggen dat het je dichter bij je doel brengt of dat je het per sé moet doen. Op die manier zal je projecten ook beter kunnen loslaten en alles beter leren combineren, ik voel me altijd een beetje alice in wonderland. Elke deur leidt me naar een ander project. Maar als de deur dicht is dan blijft die ook gewoon dicht. Maar we gaan verder met dat druk, druk, druk..

Ik heb een grote hekel aan de zin “ik heb geen tijd”.. Nu moet ik niet spreken want ik heb die zin zelf jaaaaaren lang gebruikt, maar als je eerlijk bent met jezelf dan weet je ergens wel dat dat niet helemaal waar is. Het is een gemakkelijke zin, die sociaal aanvaard is. Ik heb geen tijd zorgt ervoor dat je je verantwoordelijkheid kan afschuiven.

Wat interessanter is voor jezelf is om de zin “ik heb geen zin om dat nu te doen” of “dat is nu niet mijn prioriteit” te gebruiken. In begin lijkt dat misschien een beetje raar. Maar door dit tegen jezelf toe te geven zal je mindset veranderen op basis van productiviteit.

Je mag best geen zin in iets hebben! Ik moet eigenlijk al weken een boek uitlezen.. Maar ik heb er nu geen zin in.

Dat is ook zo met ondernemers die veel moeten combineren, een gezin, een hoofdjob, een bijberoep. Als je thuiskomt na je werk en je hebt geen zin om nog verder te werken aan je bijberoep dan is dat oké! Maar zeg niet dat je geen tijd hebt. Want dat creëert een negatieve spiraal die ervoor zorgt dat je het gevoel krijgt dat je aan het falen bent. Terwijl “ik heb geen zin” je net het gevoel van controle geeft.

Want je hebt geen tijd, maar je kunt dan wel netflixen ‘s avonds.

De zin “ik heb geen tijd” omzetten naar “ik heb geen zin” was voor mij één van de krachtigste dingen die ik deed in mijn ondernemerschap.

Vandaag werk ik ongeveer 20 tot max 30u per week. Ik heb mijn werkuren zodanig efficient ingedeeld dat ik ongelofelijk veel gedaan krijg en 2x zoveel verdien in mijn eentje dan in de tijd dat ik 100 uur per week werkte met 2 personeelsleden.

Uiteraard zijn er momenten waar ik meer werkuren doe. vb. tijdens een launching van een workshop, maar dat is niet de standaard. Het is dus niet zo dat druk bezig zijn ook goed bezig zijn is. Je kan echt je goesting doen, dag in dag uit. Maar het begint met het geloof daarin en de echte wilskracht, want op korte termijn is “niets veranderen” altijd gemakkelijker.

Wat ik vooral wou creëren was een manier om niet alleen productief te zijn voor anderen, maar vooral voor mezelf. Om te zorgen dat ik me voller, energieker, gelukkiger en vrijer zou voelen en niet te gaan voor meer, meer, meer.. Maar wat heb ik zelf nodig en wat is genoeg voor mij om vol, energiek, vrij en gelukkig te zijn.

En dat wil ik je graag voorstellen vandaag!

Workshop productiviteit

Als je echt iets fundamenteel wil veranderen in je business en je gedrag dan zijn een paar productiviteit hacks niet voldoende:

Ik creëerde een workshop over productiviteit, waar ik het heel belangrijk vond dat die zou werken voor iedereen. Te vaak heb ik zelf workshops gevolgd waar de lesgevers methode je in het strot werd geduwd, want hun methode was de enige goede en op die manier moet het lukken. Ik heb ondertussen heel wat achter de kiezen rond productiviteit.. En ik had echt elke keer het gevoel dat dit niet voor mij was, waardoor ik dacht dat ik misschien gewoon niet slim genoeg was..

Ondertussen besef ik echt dat dat niet de manier is, iedereen is anders. Iedereen heeft een ander ritme, een ander gevoel, een ander doel. Dus een workshop met DE methode opdringen is niet voldoende. Deze workshop workflow bestaat daarom vnl. uit heel veel praktische oefeningen en voorbeelden. zodat je JOUW weg vindt in jouw productiviteit en flow en niet pers é die van mij.