Hoe schaamte je ervan weerhoudt uit je comfortzone te komen

En de oplossing voor dat probleem.

“Mama, ik droomde vannacht dat oma werd opgegeten door lieve monstertjes!”

“Ben! Dat zijn nu wel niet echt lieve monstertjes hé”

“mamaaaaaa, dat is wel zoals bij haaien hé. Het is niet omdat ze mensen eten, dat ze niet lief zijn”…

Hij deed het weer, mijn lieve Ben. Me bewust maken van alle subjectieve waarheden in ons leven.

De afleveringen worden intuïtief opgenomen en er zit om die reden geen consistentie in, wil je graag op de hoogte blijven van nieuwe afleveringen? Dan abonneer je je via Spotify, Apple Podcast, Google PodcastsOok via het Youtube kanaal kan je de video’s van de plantrekkers volgen. 

Feit & fictie ... Way out of our comfortzone

Al onze herinneringen bestaan grotendeels uit emoties en maar voor een klein percentage uit feiten. Dat zorgt ervoor dat we soms éénzelfde herinnering op een totaal andere manier beleefd kunnen hebben. 

Maar in veel gevallen proberen we de andere te overtuigen van ons gelijk. Dat zorgt ervoor dat je beiden een onrecht en ongelukkigheid voelt. Het ego wilt altijd gelijk hebben.

Alcoholmisbruik

Manu en ik zaten aan tafel, Manu drinkt sinds 1,5jaar geen alcohol meer en vertelde me hoeveel zin hij had gisteren om nog eens wat te drinken en hoe hij zichzelf probeerde te overtuigen van “eentje is toch niet zo erg”. Hoe hij had gevochten en gewonnen had van zijn gedachten. 

En hoe hij de volgende dag was wakker geworden met een gevoel van opluchting “Oef ik heb het niet gedaan, zo blij!”

Ik had moeite om het te plaatsen. Dus ik zei: 

“Ja maar… Eentje is toch niet zo erg? Waarom zou je alcohol volledig afzweren? Soms is het toch gewoon gezellig”. 

“Nee, dat gaat niet. Want ik zie mezelf als alcoholist. Ik had een probleem.” 

Ik wilde reageren: “Jij was toch geen alcoholist? Komaan, jij dronk regelmatig maar had toch geen probleem” En toen slikte ik de woorden in, want ik had mijn gedachten al eerder gehoord bij anderen. 

Het is niet omdat ik die periode anders heb ervaren dan Manu, dat Manu zijn waarheid niet de waarheid is. Subjectieve waarheden en het respect voor elkaar om hun waarheden ook echte waarheden te laten zijn is krachtig. 

Het zorgt voor vrijheid, eerlijkheid en kwetsbaarheid. 

Het geeft de andere persoon ruimte om zichzelf te kunnen zijn zonder schaamte. 

—-
Dus wat zou er gebeuren als iedereen zou luisteren naar elkaar, zonder oordelen. (Wat niet makkelijk is, maar je kan jezelf er wel bewust van maken elke keer opnieuw). 

Zonder oordeel

Ik kwam voor de eerste keer in aanraking met het gevoel van vrijheid toen ik goed begon te verdienen. Voor mij heeft geld heel veel te maken met vrijheid. Het niet afhankelijk te moeten zijn van anderen i.v.m. geld, mijn eigen zin te kunnen doen zonder te verantwoorden wat ik zou doen met dat geld (en dus ook mijn leven). 

Velen denken dat het alleen te maken heeft met de periode waar ik in armoede leefde, maar er zijn zoveel meer factoren waarom ik geld zie als zuurstof.

In de periode van armoede kreeg ik ook regelmatig geld. Soms omdat ik ernaar vroeg en anders uit steun. Maar toch, bleef er altijd een verwachting hangen: Als je geld krijgt van anderen dan ben je niet helemaal vrij, onbewust moet je je elke keer verantwoorden voor elke stap die je doet: Of het wel de goede stap is. Of je wel flink genoeg was. Of je het wel verdiende. 

Al dat viel weg toen ik zelf goed geld begon te verdienen. Niet omdat ik nu zoiets had van “Nu heb ik je niet meer nodig” maar een… Nu kan ik leven in vrijheid, op mijn voorwaarden en keuzes maken waarvoor ik me niet hoef te schamen noch te verantwoorden. 

Geld, belonen & straffen… 

Ik weet niet of dat overal zo is, maar in mijn omgeving wordt geld nogal eens onbewust gebruikt om te belonen of te straffen. Heb je je gedragen: Dan word je beloond, heb je dat niet: dan kan je ernaar fluiten. 

Niet uit een 100% van willen geven, maar toch ergens onbewust uit een vorm van opvoeden dmv macht. Jij bent klein en ik ben groot. Kinderen moeten luisteren. Zwijgen en eten. Stop met huilen. Stel je niet zo aan. 

Schaamte ontwikkelen om in je comfortzone te blijven

Als kind word je aangeleerd hoe je moet zitten aan tafel, wat meisjes en jongens wel en niet horen te doen. Hoe je je rug recht moet houden, hoe je beleefd moet zijn. 

En we horen dan wel eens: “Dat kan je beter niet zeggen”, of  “Zo doen meisjes dat niet”.”Doe niet zo gek, normaal is al gek genoeg”. 

Je leert schaamte ontwikkelen, door een kleine reactie in de klas. Wanneer je een fout antwoord gaf, of wanneer je in het midden van de speelplaats op je bek ging.

De schaamte, de angst voor afkeur in je omgeving. 

comfort schaamte kim de graeve ondernemer

De Van Daele: “Schaamte is een onaangename psychosociale emotie ten aanzien van het afwijken van de eigen normen (aantasting van eergevoel of trots), en/of de normen van anderen (in verband met de angst om misprezen of niet meer geaccepteerd te worden). Schaamte is daarmee een sterk cultureel bepaald fenomeen.”

Lees je het? Schaamte is een sterk cultureel bepaald fenomeen. 

Daar is het weer! De subjectieve waarheid. 

Schaamte weerhoudt je van je vrijheid. En een goede vraag om jezelf te stellen is: “Waarom schaam je je precies? 

In quasi alle gevallen is het antwoord “Om wat anderen zullen denken”.

Ik schaam me voor jou

Vorige week kreeg ik telefoon, van iemand die me vertelde dat er werd gezegd in m’n omgeving dat men zich schaamden voor wat ik vertelde in mijn podcast. “Over een verhaal in armoede, over het vele geld dat ik verdien”. 

En in eerste instantie was ik gekwetst. Ik heb een avond een potje gehuild terwijl ik met gemak een halve fles Baileys achterover gooide tijdens een fantastisch verhelderend gesprek met één van mijn beste vriendinnen. Want ja ongelukkig en verdrietig mogen zijn is ook een deel van leven in vrijheid. Ik luisterde naar haar verhalen en koppelde die terug naar die van mij en omgekeerd en kan echt oprecht zeggen dat het één van die pure kwetsbare en eerlijke gesprekken die ik steeds opnieuw met haar kan hebben en de reden waarom ik zoveel van haar hou. 

Toen ik die avond met een lichtelijk gevoel van “ach dat wordt een kater” in mijn bed belandde. kwam ik tot het besef: 

Hun schaamte heeft niets met mij te maken. Hun schaamte is hun gevangenschap, hun angst geprojecteerd op mij als individu. En ik begreep het en liet het los. 

Het volledig accepteren van jezelf en het loslaten van schaamte zorgt ervoor dat je vrij wordt, van je eigen gedachten, van die van anderen… En geeft je een hele andere kijk op de wereld. Een kijk op de wereld waar het niet uitmaakt hoeveel status je hebt. Hoeveel geld je hebt en waar je dus om die reden er ook zonder oordelen over kan praten. 

Wat als we zouden praten?

We openlijk zouden kunnen praten over ons verdriet, onze f*ckups, onze twijfels, onze geld(al dan niet problemen), verslavingen, kwetsbaarheden zonder oordelen. 

Zouden we dan nog schaamte voelen? – Al onze abnormaliteiten zouden normaal worden. 

Als je je best doet, word je beloond. En als je er met de pet naar gooit, ben je de klos. 

In zo’n wereld moeten eender welk soort slachtoffers  het onheil wel over zichzelf hebben afgeroepen. – En in zo’n wereld ontstaat victim & self-blaming. – schaamte. 

België & zelfmoordcijfers

Wist je dat België één van de hoogste zelfmoordcijfers heeft van West-Europa? En wist je dat dit vaak gepaard gaat met schaamte? De grote meerderheid is te beschaamd om hulp te zoeken. 

Comfortzone & schaamte

Als we onze verhalen zouden kunnen delen. Zouden we die verhalen te begrijpen en te zien door hun bril. Dankzij die verhalen begrijpen wij anderen hun ervaringen maar normaliseren we ook die van ons. Het maakt zachter, begripvoller, eerlijker. 

Het geeft je vrijheid. Dus als je kan, als je er klaar voor bent. Durf je kwetsbaar op te stellen. We hebben allemaal ons demonen en onze twijfels aan onszelf. Maar door ze te erkennen geef je jezelf de vrijheid. 

comfortzone schaamte

Ik heb nog altijd ergens diep vanbinnen het gevoel dat er iets mis met me is. Hiervoor loop ik trouwens een traject, in de hoop daar binnenkort afscheid van te kunnen nemen. 

Er is geen knop: “Nu ben je vrij!” – Nee, het is als een weegschaal.. Balanceren, doodeerlijk zijn tegen jezelf.

De mensensmokkelaar - Uit de comfortzone

Een man die in de gevangenis zat en veroordeeld werd voor mensensmokkel. 

Je kan niet geloven wat voor veroordelende gedachten er in me opkwamen. – Goed zo! Laat hem maar verrotten.. En toen ging de documentaire verder… 

Hij woonde daarvoor met zijn gezin in Syrië, maar had geen geld om te vluchten. Eén van zijn kinderen was al overleden bij een bomaanslag. En hij wist dat wanneer ze daar zouden blijven de kans groot was dat één voor één zou overlijden. 

Maar er was geen geld. Er was geen geld. 

Hij kwam in contact met één van de mensensmokkelaars en maakte een deal, zijn gezin mocht gratis mee met deze onmenselijke en zo gevaarlijke tocht.
Hij moest in ruil voor hen werken als mensensmokkelaar. Hij nam de gevaarlijkste gebieden op zijn verantwoordelijkheid. Op die manier liepen de “echte gangsters” weinig risico

Ik ben vergeten hoe het precies zat maar zoals ik het me herinner moest hij dit x-aantal keren doen voor hij vrij zou zijn. Hij werd gepakt en belandde in de gevangenis. 

Ik was er zo van aangedaan, niet alleen door wat de man meemaakte, maar ook omdat ik zo kortzichtig was geweest. 

“Zou ik hetzelfde doen voor mijn kinderen?” – Ja 

ja – ja – ja – ja – ja 

Subjectieve waarheden.

Rond mijn 14de tot mijn 17de deed ik aan automutilatie. De schaamte was zo groot. Want ik was niet sterk, ik was niet normaal. 

Ik was zwak, ik was gek en ik deed rare dingen, en als mijn omgeving dat zou weten zouden ze dat zeker en vast bevestigen zodra ik dat vertelde. 

Het heeft me tot na mijn dertigste geduurd eer ik de moed vond om het iemand te vertellen, zo groot was de schaamte en de angst om uit mijn comfortzone te komen. Zo groot was het geloof dat er iets mis met me was.

De Franse Filosoof & feminst

Een mooie definitie van levenskunst van Simone de Beauvoir is: “Het lef vinden om te breken met het ideaal en leren luisteren naar je eigen waarheid.” Als je het almaar te goed wilt doen, kan je nooit bij jezelf blijven. Leer keuzes te maken en grenzen te stellen zonder schaamte. 

Durf jezelf te zijn, zonder dat als excuus te gebruiken om niet te hoeven veranderen, en ga jezelf verder ontwikkelen naar een nog mooiere versie van jezelf. Mensen zijn in staat om ergens overheen te groeien. Dat vereist echter wel bewustzijn van de situatie en actie in plaats van passiviteit.

Als we onszelf toelaten om ons kwetsbaar op te stellen. Gunnen we het anderen om dat ook te doen. En hoe meer we ons kwetsbaar durven op te stellen hoe minder we ons schamen voor onze rare gedachten, onze zwakten, onze fouten. 

Hoe minder we ons schamen hoe meer we leren welke situaties voor ons nog ingewikkeld zijn, maar hoe meer we ons hierop kunnen voorbereiden.. 

Hoe kan je dat implementeren in je bedrijf en je leven? 

Wel, je hebt nergens controle over, nergens. Behalve hoe jij met elke situatie omgaat. Dat is het enige wat je in de hand hebt. 

En ook al is het soms spannend om gezien te worden. Zeker als je dat niet gewend bent, het kan je de kracht geven om stap voor stap uit je comfortzone te komen voor dingen die je voelt die goed zitten. 

Schaamte weerhoudt je ervan om uit je comfortzone te komen, weerhoud je ervan om te groeien. Maar als je begrijpt dat schaamte artificieel is kan je dit gebruiken om makkelijker uit je comfortzone te komen en aldus je droomleven of je vrijheid te behalen zoals jij dat wilt.

Je neemt leiderschap over je leven, je bedrijf. En het is ook echt iets wat ik in mijn, laten we hem nog steeds “vrijheidscursus” noemen, wil verwerken. Ik kan ondersteunen in het kiezen voor jezelf en intuïtief stappen te zetten. 

Voor sommigen is dat wegstappen van een succesvol bedrijf. Want wat als je wakker wordt en merkt dat je bedrijf te groot werd? Je beseft dat alles wat je hebt opgebouwd eigenlijk niet is wat je wilt? Dat je te hard werkt. Wat gaan anderen dan niet van je denken als je dit afbouwt? – Heb je dan gefaald? 

 

 

Voor anderen is het het niet durven verhogen van hun prijzen, omdat ze hun klanten willen bedienen en denken dat als ze hun klanten meer geld vragen, ze niet meer bedienen zoals ze voorheen deden. (Daarover vertel ik in de vorige podcast) – Want ze zijn geen geldwolven! Maar gaan er ondertussen wel zelf aan onderdoor omdat ze zoveel klanten moeten bedienen om voldoende inkomsten te kunnen genereren. 


Waarom durf je jezelf niet te laten zien als ondernemer? Of durf je die post niet te plaatsen, waarom ben je bang om iets over jezelf te schrijven op je website? En durf je niet verkopen? Waarom durf je geen nee te zeggen tegen die klanten, die opdracht of die klacht. 

Comfortzone, ja comfortzone.

Ik geloof zo hard dat schaamte één van de grote peilers is binnen onszelf die ons klein houden. 

Je bent te luid, je bent te stil, te emotioneel, te verkoperig, te dik, te dun, je hebt teveel geld, je hebt te weinig geld, je hebt teveel kinderen of o wee! Je hebt er geen… Jij drinkt te veel, maar ook… Je drinkt niet mee! 

Terwijl het helemaal absurd is om je te schamen. Je bent helemaal goed zoals je bent.  

Er is niets mis met kwetsbaarheid en eerlijkheid. Er is iets goed mis met een maatschappij waarin schaamte en prestige overheerst op de mentale gezondheid van anderen. 

Dus ja ik neem graag het voortouw om mijn kwetsbaarheden te delen. Mijn eerlijkheid te tonen, zodat jij ook zachter kan zijn voor jezelf. 

Zodat je durft uit je comfortzone te komen om die droom te verwezenlijken. En de kracht vindt om NEE te zeggen tegen wat hoort. 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven