Dalai lama: Inzichten uit het boek van de vreugde
De afleveringen worden intuïtief opgenomen en er zit om die reden geen consistentie in, wil je graag op de hoogte blijven van nieuwe afleveringen? Dan abonneer je je via Spotify, Apple Podcast, Google Podcasts, Ook via het Youtube kanaal kan je de video’s van de Freedom Unlocked volgen. Het boek van de vreugde kan je hier vinden
Dalai lama kwam op tijd
Deze week las ik het boek van de vreugde van de Dalai Lama. Een boek dat op het juiste moment kwam alsof het me geschonken werd door het universum. Maar zo gaat dat natuurlijk met alles. Het komt gewoon op de juiste tijd.
Ik zit nu aan de helft en was zo geïnspireerd dat ik al reeds 3 lessen met je wilde delen. Misschien maak ik er nog een aflevering van, misschien niet. Dat hangt af van de inspiratie die ik nog krijg.
Dit jaar gooide ik al m’n bedrijfsdoelen overboord, omzet, klanten… Het maakte niet uit. Ik had kunnen kiezen om dit jaar wederom een hoger doel voor mezelf op te zetten, maar ik haalde er als ik eerlijk ben weinig vreugde uit.
Boek: Het boek van de vreugde
Hefboomtaken en andere rationele dingen
Ik weet dat als ik ga voor m’n doelstellingen ik ze quasi altijd behaal. Strategisch gezien ben ik nl. Een dikke vette luiaard (daar voel ik geen negatieve connotatie bij), ik ga steeds op zoek naar de hefboomtaken: “Wat brengt me het meest op met de minste inzet” en daarop focus ik terwijl ik m’n doel loslaat. Als je dat doet dan behaal jij vrijwel altijd wat je nodig hebt.
Dit jaar bij het bedenken van m’n hefboomtaken kwam ik ineens mezelf tegen. Ik besefte dat ik, om de resultaten te kunnen behalen die ik wilde behalen. Anderen nodig zou hebben. Ik, ik die alles altijd alleen heb gedaan en andere mensen moeilijk kan vertrouwen.
Dat ging niet werken,
Dus ik ging op zoek naar andere hefboomtaken, alleen… Kwam ik elke keer op hetzelfde resultaat. Nee Kim, je hefboomtaak zal toch verbinding en vertrouwen moeten worden dit jaar.
Dalai lama to the rescue??
Nu was dat voor mij een behoorlijk moeilijk iets, want om verbinding te creëren zou ik eerst mezelf moeten helen. Dat voelde ik vrijwel meteen. Want ik voelde ook dat ik enkel verbinding zou kunnen maken met anderen als ik eerst oprechte verbinding met mezelf zou kunnen maken. Mezelf zou goedkeuren, met niet meer te zien als anders of raar. Maar als hetzelfde, als mensenlijk.
Dat deed ik samen met Inge Orlemans (je kan de podcastaflevering hierover achter de schermen beluisteren bij de aflevering: “Loslaten van schuld en ego”)
Dat deed zoveel met me dat ik besliste om definitief geen meetbaar doel op te stellen dit jaar en te vertrouwen op mijn eigen proces. Te vertrouwen op dat wanneer verbinding centraal staat dat alles wat nodig is behaald wordt.
Over leven in overvloed gesproken, wel dit jaar leefde ik dit ook echt toe volle.
Manifesteren en affirmeren
Ik ging affirmeren, manifesteren… En zoeken naar verbinding. Niet uit de egocentrische vorm: “Ik heb nodig” maar uit “wat kan ik oprecht doen voor een ander”. In begin voelt dat als tijdsverspilling. Maar beetje bij beetje kwam ik dichter bij de essentie van wat verbinding, en het leven, hoort te zijn.
En dan kwam dit boek van de Dalai Lama in m’n schoot geworpen, het boek over vreugde. En ik wilde héél graag m’n inzichten met je delen. Die voor mij nu glashelder geworden zijn.
Het eerste inzicht dat ik meekreeg was “Je vreugde bewaren in traumatische momenten”
De Dalai Lama zegt: “Als er iets an de situatie gedaan kan worden? Is er dan een reden voor somberheid? En als er niets aan gedaan kan worden? Wat heeft het dan voor zin om somber te zijn?”
Dat klinkt héél logisch en ergens weten we dat allemaal, maar onze gedachten spreken vaak anders.
Pijn is onvermijdelijk maar lijden is een keuze.
Hij zegt daarbij dat er in zijn land een heleboel problemen zijn en als hij daarnaar kijkt dat hij zich zorgen maakt. Maar als hij naar heel de wereld kijkt ziet hij veel problemen. Als we oog hebben voor anderen dan zien we dat wij niet alleen zijn is onze pijn. En kunnen we onze bezorgdheid en ons eigen lijden verminderen.
Hij verzet zich dus niet tegen de pijn en hij vergelijkt zijn pijn niet met anderen maar gaat zelfs deze pijn verbinden.
Daarnaast heeft iedere gebeurtenis twee kanten. Zelfs de grootste trauma’s zorgen voor groeipotentieel. Als je langs één kant van een verhaal kijkt dan kan dit immens verdriet meebrengen, maar aan de andere kant van de tragedie zitten nieuwe kansen.
Als je bekijkt hoe de Dalai Lama na een half eeuw in ballingschap op deze manier over tragedie kan praten dan kan je niet anders dan ontroerd zijn door zo’n uitspraak.
De Dalai Lama zegt: “Pijn is onderdeel van het leven”.
Door pijn te aanvaarden als iets wat bij het leven hoort en niet aanvaardt alsof het jou overkomt, je verdiende loon is of schuld, dan verandert je blik op trauma en zit er groeipotentieel in je tragedie.
De vraag is dus niet: Hoe ontsnap ik hieraan maar “Wat voor positiefs kan ik hier uithalen?”
Het is ook één van de dingen die ik zelf héél erg gevoeld heb bij de coaching bij Inge: “Jij bent niet jouw leed en frustratie” is één van de dingen die mij het meest heeft geholpen te helen dit jaar.
Wat mooi was in dat proces was dat ze me leerde dat pijn geen schuld heeft. Mensen met pijn moet je geen schuldgevoel aanpraten. Het doet pijn, en dat moet je erkennen.
De truc die zij me in dit proces leerde was dat je je niet schuldig hoeft te voelen. We hebben geen controle over onze gevoelens. Emoties leiden een eigen leven en komen gewoon op. Dat is oké.
Het tweede inzicht dat ik meekreeg van Dalai Lama.
Het tweede inzicht dat ik mee kreeg van de Dalai Lama in het boek over vreugde is dat het leven niet zonder stress, angst of lijden kan
Stress en weerstand zijn blijkbaar heel noodzakelijk voor het leven. Zonder stress noch weerstand kunnen er geen stamcellen ontwikkelen in de baarmoeder waardoor er onvoldoende biologische stress is om deze op gang te brengen.
Stress is dus noodzakelijk voor groei en voor leven. Zonder zouden wij niet bestaan.
“Als je goed wilt worden in iets dan wordt je dat niet door elke dag te liggen netflixen met een zak chips op je schoot.”
Zo ver was je waarschijnlijk ook al.
Maar wat interessant is in dit groeien is dat wanneer je op jezelf gefocust bent alles veel moeilijker gaat. Zolang je gericht bent op je eigen belangrijkheid en teveel opgaat in in hoe goed of slecht je het doet, je het moeilijk zal hebben.
Obsessief bezig zijn met naar je toe te halen wat je wilt en van je af houden wat je niet wil, zal je geen geluk brengen.
Het enige wat je wel vast moet houden is een opgewekte geest: Het vermogen om onze situatie in een positiever licht te zien, ons vermogen om dankbaar te zijn en onze keus om vriendelijk en vrijgevig te zijn. Ofwel de centrale pijlers van vreugde.
Strategische ontwikkeling: Investeren en optimaliseren
Het bleek ook al snel dat ik gepassioneerd raakte in het optimaliseren en testen van manieren om klanten aan me te binden. En daar was ik een kei in. Mijn eerste jaar bediende ik misschien 500 of meer klanten. Ik doorzag alles, ik begreep wanneer ik iets fout deed en hoe ik het zou optimaliseren. En dat was het enige wat ik deed. Kijken wat ik fout deed en wat ik eruit kon leren. Elke keer opnieuw. Zowel op basis van m’n fotografie als bij m’n onderneming.
En dat zorgde ervoor dat ik dat jaar zo hard groeide dat ons huis al snel te klein bleek. Zowel voor onze groeiende kinderen als voor mijn groeiende zaak.
En ja, ondertussen had ik wel geld. Want ik verdiende meer dan wat ik uitgaf. En kon terug op zoek naar iets om in te investeren.
Dus we gingen op zoek naar iets groters.
Egocentrisch groeien?
Ook dit heb ik de laatste jaren ondervonden, eerst ging ik op zoek naar verbinding vanuit een vrij egocentrisch standpunt.
Ik was me bewust van m’n potentieel en als mensen dit niet inzagen werd ik gefrustreerd. Dan duwde ik ze al dan niet onbewust van me af door mijn frustratie. Later besefte ik meer en meer dat dit leven in schaarste me weinig verbinding zou opleveren, alleen voelde het voor mij niet zo makkelijk om de focus weg te halen van mezelf als ik het gevoel had dat ik zo nood had aan verbinding en deze te verplaatsen naar anderen.
Dat heeft echt tijd nodig gehad en ik weet hoe paradoxaal dat klinkt.
Je mag niet obsessief op zoek gaan, maar je zoekt het wel. Dus hoe laat je dat egocentrische los en vind je daarin rust?
Het is net hetzelfde op basis van geld of liefdesrelaties. Ga je er obsessief naar op zoek dan kost het veel moeite, en blijft het resultaat vaak uit.
Durf je het los te laten en te focussen vanuit echte verbinding, en jezelf uit het verhaal te laten. Dan komt het naar je toe.
Ijsjes en buikpijn.
Ik denk dat je dit proces niet kan pushen en dat dit voor iedereen op z’n tijd komt, als die er rijp voor is. En dat dat ook goed is zo. Maar hoe beter we begrijpen van waar dat komt, hoe makkelijker we in de gemoedstoestand van overvloed kunnen komen.
De boeddhisten zeggen hierover: “Geluk zoeken door zintuigelijke bevrediging is hetzelfde als je dorst lessen door zout water te drinken”.
Onze materialistische levensstijl duidt erop dat mensen zich vooral bezig houden met zintuigelijke ervaringen, alleen is de bevrediging dan beperkt en kort. Omdat op dat moment de geluksprikkels afkomstig zijn van buitenaf.
Geef ze lekker eten en ze zijn blij, maar als dat soort dingen er niet zijn voelen ze zich al snel verveeld, rusteloos of ongelukkig.
Hoe meer genot we ervaren van buitenaf hoe ongevoeliger we ervoor worden. Het eerste bolletje ijs is zalig, het tweede is lekker en het derde veroorzaakt buikpijn.
Iedereen is verbonden. Je hoeft er niet naar op zoek te gaan.
Terwijl, als je een sterk gevoel van betrokkenheid ontwikkelt voor het welzijn van alle wezens, in het bijzonder de mens. Dan ben je altijd vol.
Volgens de Dalai Lama is het zo dat wij als individuen heel veel stress ontwikkelen omdat wij onszelf letterlijk zo gaan zien; Onafhankelijk als individu.
Misschien slaat deze stress terug op ons verlies van ons gevoel van verbinding.
Het besef dat wij niet alleen zijn, maar allemaal dezelfde angsten, stress en onrust ervaren verbindt ons onvermijdelijk terug met elkaar. Wij zijn allemaal hetzelfde.
Overleven is de grootste stressfactor van ons allemaal. Daarom heeft stress zich in eerste instantie ontwikkeld. Maar een constante druk en verwachting van het moderne leven is een ander verhaal. En hoewel er ook wederom in het normale leven heel wat stress en onrust heerst. Is het leven van oorsprong een pak minder gejaagd dan hoe wij het creëren voor onszelf.
Het voortdurend gevoel geleefd te worden en niet kunnen voldoen aan al onze verplichtingen op het gebied van werk en gezin, en terwijl onze digitale hulpmiddelen die ons constant herinneren aan alles wat we missen.
Van zoveel ballen in de lucht houden krijgen de meeste mensen het gevoel dat ze altijd achter de feiten aanlopen.
Het leven is altijd lijden.
Het leven is niet makkelijk en er is altijd een vorm van lijden nodig. Alleen kies jij in welke vorm dit zal zijn.
Ga je lijden omdat je achter al deze ballen in de lucht moet houden. Of wil je lijden omdat je kiest voor moed. Dat je angst in de ogen kijkt en toch desondanks gaat handelen om een leven te creëren van binnenuit i.p.v. buitenaf?
In dat proces is het belangrijk te onthouden dat we niet volmaakt zijn. We willen graag alles meteen goed doen. Maar dat kan niet, heb je al ooit een kind meteen geboren zien worden en meteen zien lezen? Alles heeft tijd nodig en groei. Ook wij. Wij zijn gemaakt voor volmaaktheid, maar we zijn nog niet volmaakt, je bent een meesterwerk ik uitvoering.
Alles is een leerproces. Als ouder leer je gaandeweg hoe je moet reageren op een kind, dat je tot het uiterste drijft. Je doet het bij je tweede een stuk beter dan bij je eerste.
En dat is oké.
Het laatste inzicht van de Dalai Lama
Het laatste inzicht wat ik wil delen uit het boek van de vreugde is hoe je mentale weerbaarheid opbouwt.
Iets waar ik sowieso de laatste jaren mee te kampen heb gehad. Want hoe bekender ik word en hoe uitgesprokener ik mijn gedachten deel, hoe vaker ik bots tegen weerstand van anderen.
Vroeger nam ik dat heel persoonlijk op, als een afwijzing. En dat bracht op zijn beurt wederom m’n mogelijkheid tot verbinden in gedrang.
Dus ook hier heb ik echt bewust op moeten focussen om meer tot mezelf te komen en daarvoor moest ik recht door de pijn. Want waarom doet die opmerking of afkeur van anderen pijn?
De Dalai Lama zegt dit hierover:
Iedereen weet dat fysieke pijn heel naar is en probeert dat te vermijden. Zielenpijn is net zo erg.
Deze kan je verlichten door “mentale weerbaarheid” te ontwikkelen.
Mentale weerbaarheid is niets minder dan destructieve emoties en gedachten te vermijden en positieve emoties te ontwikkelen.
"
Hoe werkt je systeem?
Om te beginnen moeten we hiervoor begrijpen hoe ons systeem werkt:
Als je een goede gezondheid hebt, wordt je waarschijnlijk niet ziek wanneer er virussen ronddwalen. Echter, als je over de hele linie slechte conditie hebt kan zelfs een onbeduidend virusje al heel gevaarlijk zijn.
Dat geldt ook voor je mentale gezondheid, als deze in orde is, dan gebeuren er alsnog soms vervelende dingen. Maar daar ben je snel weer overheen.
Alleen, als je mentale gezondheid te wensen overlaat, dan kunnen zelfs onbelangrijke problemen een hoop lijden en pijn veroorzaken.
Voor elk kwaaltje is er een middeltje
Mensen willen graag een middeltje waardoor hun angst en onrust onmiddellijk plaatsmaakt voor een vredig gevoel. Maar er gelden geen snelle en tegelijk beste oplossingen.
Want de beste oplossing is mentale weerbaarheid opbouwen, maar dat kost tijd.
In dat proces is het belangrijk om te ontdekken wat ons precies triggert. Er is nl. niemand die boos wordt omdat ze jou “banaan” zouden noemen. Noch zouden ze me kwetsen met het feit dat ik een sigarettenadem heb (ik rook nl. niet).
Dus waarom triggert het ene je wel en het andere niet? Vaak is dat omdat het je triggert in iets waar je diep vanbinnen onzeker over bent of angst rond voelt.
Mentale weerstand kun je trainen. Net zoals buikspieren.
Dat zijn dingen die je kunt oefenen, veranderen, maar we moeten onszelf tijdens dit voelen en leren niet schamen.
Mensen worden soms behoorlijk boos op zichzelf, vooral bij sommige gedachten of emoties die gewoon heel natuurlijk zijn.
Mentale weerstand bouw je niet op door schaamte en schuld op je te pakken. In tegendeel, je maakt jezelf minder weerbaar.
Dit laatste jaar stond voor mij in thema van zelfonderzoek. Ik maakte daar keuzes die door mijn omgeving niet werden begrepen en zelfs werden afgekeurd. Toch nam ik ze, omdat ik het nodig had in mijn ontwikkeling. Niet in een boosheid maar omdat het nodig was in het helende proces waar ik inzat om met mezelf in verbinding te kunnen komen en daarbij met anderen.
Bewustwording van je triggers
Wat ik geleerd heb is dat door dit zelfonderzoek te doen en de tijd te maken om tot rust te komen adv meditatie (en voor de mensen die hier allergische reacties op kregen, meditatie komt in vele vormen). Door deze bewustwording van onszelf kunnen we onze emotionele reacties verzachten.
Ik werd sindsdien een pak minder vatbaar voor destructieve emoties en denkpatronen die me vee pijn bezorgden in het verleden. En ik voel ook dat in die groei dat ik meer en meer mentale weerbaarheid opbouw en dat is echt iets nieuws voor mij. Want ik bestempelde mezelf vroeger als teder en gevoelig zieltje als excuus voor mijn kwetsbare mentale staat.
Daarnaast kan je jezelf afvragen waarom dit gebeurt. Zonder schuldgevoel.
Waarom reageert die persoon op die manier op jou?
Deze persoon moet zich nl. om een bepaalde reden zo gedragen.
Als je je realiseert dat je zelf een aandeel hebt in de aanvallende houding van die persoon dan wordt de intensiteit een pak minder.
Boosheid is niets minder dan een secundaire emotie.
We verkochten onze woning aan 470K 5 jaar later. Pas op! We hebben wel wat investeringen gedaan, dus de winst was dit keer kleiner. Maar we hebben wel 5 jaar aan 1 stuk 1750 euro per maand gespaard en onze investeringen teruggekregen.
Onze nieuwe woning kwam op 1,4 miljoen.
En ik heb het lang niet durven zeggen tegen mensen dat wij een huis hebben gebouwd van 1,4miljoen omdat ik elke keer die blik kreeg. Dezelfde blik als de vorige keer “zijn jullie zot!!
Alleen, ik ben niet zot. Ik denk na. En ik investeer.
Deze keer kochten we de woning met de zaak. Dit wil niet zeggen dat jij dat moet doen. In de meeste gevallen is dit niet interessant. En je moet heel goed afwegen wat de voor- en nadelen zijn met je bedrijf, niet alleen met je boekhouder, maar ook met de notaris afstemmen voor je hierin een keuze maakt.
In dat geval stel je vragen zoals:
- Wat als we ons huis verkopen binnen x-aantal jaar
- Wat als je sterft? (zodat je je gezin veilig stelt)
- e.a
De dalai lama zegt het:
Vreugde en verbinding komt uiteindelijk op één ding neer heb ik het laatste jaar geleerd… Hoe meer we onszelf op de eerste plaats zetten, door te groeien en ons pijn te helen in een niet egocentrische manier (ik, ik, ik) zullen we automatisch meer ruimte hebben voor anderen. En hoe meer we ons op de ander richten in dat proces, hoe meer vreugde we zullen ervaren en hoe meer we er zelf wederom zullen kunnen schenken aan anderen.
En zoals de Dalai Lama zegt: “Hoe minder we met onszelf bezig zijn om de tranen bij de ander weg te wissen, hoe beter we ons eigen leed kunnen dragen, helen en overstijgen.
Waarom jij als creatieve generalist veel te hard werkt Als creatieve generalist ben je waarschijnlijk bekend met het gevoel van enthousiasme voor verschillende interesses en
Zonder kwaliteitsverlies van 1:1 coaching naar een succesvol groepsprogramma Ben je als ondernemer op zoek naar manieren om je bedrijf naar een hoger niveau te
Hoe ondernemers financiële vrijheid kunnen bereiken door vermogen op te bouwen Doe jij al aan vermogen opbouwen in je bedrijf? Het is een veelvoorkomend scenario:
Sales funnel leads omzetten in klanten, hoe doe je dat? Let’s talk about sales funnel leads. Hoe kan je de leads die je via je
Tijd tekort? Een nieuwe kijk op uitbesteden en delegeren voor effectieve productiviteit. Tijd tekort als ondernemer? In de moderne zakelijke wereld streven veel ondernemers naar
Financiële Vrijheid: Waarom Je Moet Stoppen met Budgetteren en Beginnen met Leven Budgetteren wordt in de wereld van financiële planning vaak gezien als een essentieel