We zijn aangekomen aan deel 3 van de podcast reeks over een stappenplan naar een ideaal leven. Wil je graag alles in de juiste volgorde beluisteren dan kan je starten bij de aflevering “moeten en stressen”. Echter hoef je ze niet persé in de juiste volgorde te beluisteren als je daar geen zin in hebt.

Teveel social media heeft soms nogal wat effect op je mentale gezondheid, dat weten we allemaal.

Wat mij vooral de laatste dagen opviel was hoe ontzettend veel mensen me wilden fiksen, of feedback wilden geven op m’n gratis workshop die ondanks de vele inschrijvingen slechts weinig mensen liet kijken.

Ondertussen zijn er een heel pak mensen al aan het kijken naar de replay, dus dat is alleszins fantastisch! – Voor je me probeert op te beuren, zal ik het even zelf doen.

Wat mij daarin opvalt is hoe mensen getriggerd worden door kwetsbaarheid en openheid. En hoe het NOT done is om gewoon te vertellen dat het minder goed ging dan gehoopt.

We zijn zo gefocust op succes, op materialisme, status en prestige.

Dat we vergeten zijn dat we mensen zijn, die zoeken naar verbinding, dat we niet zonder elkaar kunnen. Ons hart. Dat we niet alleen zijn, en dat we zeker niets te bewijzen hebben.

We zien onszelf als superieur ras op de wereld. Maar we zijn gewoon maar dieren. Met verlangens, om te groeien en te verbinden. Net zoals alles op de wereld.

Dus als dan iemand vertelt op social media dat het niet zo goed ging als gedacht. Dan is dat een spiegel voor onszelf. Ons eigen ongemak. Hoe wij ons zouden voelen. Pijn, dat hebben we niet graag. Dus proberen we dat snel op te lossen met wat tips om het zo snel mogelijk op te lossen.

Snel een plakker erover. Weg is de ongemakkelijkheid.

Maar er valt niets te fiksen, soms loop je ergens tegenaan. Dat doet zeer, geeft je een blauwe plek. Maar je hoeft dat niet te fiksen. Je leert dat je niet meer tegen de hoek van de tafel moet lopen de volgende keer.

Dit perfectionisme en de projectie om andermans gevoel van “gezichtsverlies” te fixen. Is de hele reden waarom men vast zit in een patroon van een middelmatig leven.

Ik ben hier niet om anderen hun ongemakkelijkheid te fiksen bij het voelen van kwetsbaarheid. Integendeel. Ik wil dat je het voelt. Hier in de podcast, om instagram enz. Ik wil dat je voelt dat er niets mis is met op je bek gaan. Wel met doen alsof het allemaal fantastisch ging, terwijl het dat helemaal niet is.

Mijn leven is er niet minder op geworden door dit vervelende geval, in tegendeel, ik leer, ik groei. En zodra jij gaat inzien dat jouw leven er ook op verbetert wanneer je op je bek gaat, het diepe induikt. De blauwe oceaan… Dan ben je klaar om mee te groeien.

We doen allemaal lekker mee aan het opbouwen van een maatschappij, waar iedereen juicht voor materialistisch succes.

Een huis kopen of bouwen. Een over the top huwelijksfeest organiseren, een dure wagen (waar je een stevige lening voor aanging en niemand over spreekt)

Iedereen vindt het blijkbaar normaal dat we leningen aangaan of veel geld uitgeven aan prestige en status.

Maar…

Investeren in geluk en een ideaal leven opbouwen voor jezelf waarin mentale rust, financiële vrijheid, community centraal staat. Dat is dan weer een moeilijke beslissing.

Want ja, wat als het mislukt.

Nou, dan wil ik je de vraag stellen? Hoe ging dat tot nu toe voor je, met je veel te drukke leven, scrollend over instagram, verdrietig van al die mensen die het schijnbaar voor elkaar hebben.

Voor mij is dat typerend wat er fout gaat; meer, meer, meer, beter… Geen ruimte voor hart.

Dat meer, meer, meer, leer je wel af in freedom unlocked, trust me. We gaan terug naar de essentie van wat jou gelukkig maakt.

Want het is tijd dat we mentale gezondheid niet langer zien als ondergeschikt.
Het enige wat je nodig hebt is groei en verbinding.

En dat is meteen de oorsprong van deze podcast aflevering, want… Waarom zitten we zo hersenloos te scrollen op instagram?

Wel, waardoor denk je dat zo’n negatieve gewoonte ontstaat?

Dat komt omdat we iets missen.

We hebben 5 belangrijke noden in ons leven die vervuld moeten worden:

Groei
Verbinding / helpen
liefde
zekerheid
spanning
zingeving / erkenning

Als die noden niet voldoende vervuld raken op een organische manier, dan hunkert ons lichaam naar alternatieven. Je zoekt dus naar iets gelijkaardigs. Iets wat niet persé goed voor je is, maar die nood wel vervuld, voor even.

Zo eten we chocolade en snoep uit nood aan verbinding. We zijn sociale wezens en hebben elkaar nodig. We willen allemaal begrepen en geliefd worden.

Als er te weinig ruimte is voor deze nood dan ga je dat vervullen met snoep, chocolade en chips e.a voedsel.

Dat is ook de reden waarom je bijv. een dieet niet zomaar volhoudt. Tuurlijk niet, hoe ga je dat precies doen puur op discipline? Nee je pakt de oorzaak niet aan, hoe denk je dan dat dit gaat werken?

En daarom is social media zo’n moeilijke! Weet je waarom?

Al je noden worden vervuld op verschillende momenten:

Je krijgt met momenten het gevoel dat je erbij hoort, wat je zingeving geeft.
Daarnaast krijg je connectie met anderen: Wat je verbinding en zingeving geeft.
Er komt bevestiging: Wat je zekerheid geeft
er komen prikkels en likes wat je spanning dan weer gaat voeden
je leest interessante posts en dan prikkel je je nood om te groeien.
En je krijgt complimenten wat dan weer je nood naar liefde voedt.

Alleen geeft het ook nog veel andere dingen.

Het gevoel dat je niet goed genoeg bent, de weinige kwetsbaarheid die er te zien is. De perfecte plaatjes.

Je voedt je perfectionisme, je voedt je onzekerheid, je faalangst maar ook je straalangst.

En meestal worden die er bovenop gegooid naast het kleine beetje vervulling dat je voelt. Dat is dat slechte gevoel dat het je geeft en tegelijk het onmogelijke gevoel om op te houden met scrollen.

Dus ook weer hier, kan je je gsm in de kast proberen leggen. Maar zolang die nood er is, gaat het je niet lukken op basis van discipline.

Dus, die nood… Hoe vervul je die noden?

In de vorige podcast aflevering (indien je ze gemist had, keer dan even terug naar de aflevering over zingeving in je job) hadden we het over je super skill.

Door je super skill focus te geven en voorop te zetten krijgt je leven ontzettend veel zingeving, maar ga je ook alle andere noden makkelijker vervuld krijgen.

En dat was precies wat ik voelde toen ik uit m’n carriere als fotograaf stapte. Ik verveelde me rot. En ja, toen ging ik op zoek naar alternatieven, zoals wij allemaal doen op dat punt.

Ik vervulde mijn noden nog op basis van zekerheid d.m.v. geld en verbinding (d.m.v. het helpen van anderen) maar niet op basis van groei, spanning en zingeving.

En dat was heel moeilijk. Want op geen enkele manier kon m’n job al m’n noden nog langer vervullen en dat was heel frustrerend.

Dus ik ging op onderzoek hoe dan wel. De enige manier bleek om even m’n nood naar zekerheid opzij te zetten, om een vervulde nood weg te halen om alles te vervullen.

En dat is beangstigend.

Een beetje zoals een rubiks kubus: Je hebt 6 noden die je evenveel voor jezelf moet vervullen.

Dus je blijft puzzelen tot je alle vlakken hebt vervolledigd.

Vaak wilt dat zeggen dat je dingen moet opgeven of elimineren om dat evenwicht te krijgen.

Alleen willen we altijd dusdanig comfortabel leven waardoor we ons niet compleet voelen. We durven die ene kant niet aan te pakken.

Die rubiks kubus raakt niet compleet.

Dus dan krijg je een middelmatig leven. Ik gaf m’n leven een 6. Welke score heeft jouw leven nu? Eerlijk. Durf het NU luidop te zeggen. Hoeveel scoort jouw leven?

De vraag is eigenlijk waarom je voor een zes zou gaan als je leven een 10 zou kunnen zijn. Alleen door je noden in evenwicht te brengen.

Hoe je dat precies doet leer ik je in Freedom Unlocked, want daar moeten we over brainstormen en dat is voor iedereen anders.

En ja, hier komt weer kijken dat een makkelijk leven leiden soms moeilijke stappen vraagt. Of je kiest voor makkelijke stappen (één a twee vervulde kanten van de kubus) voor een moeilijk leven.

Wees niet tevreden met een enkele kant. Het gaat je alleen maar lijden brengen.

In dit proces is voelen erg belangrijk. Luisteren naar je hart en niet je hoofd. Want wat je denkt nodig te hebben is zelden wat je echt nodig hebt.

Ik dacht eerst dat ik harder moest werken. Zodat ik meer geld zou verdienen en dus ook meer rust zou creëren.

En wat had me dat opgeleverd? Niets! Meer van die ene kant, niets van de andere kanten. En dat is wat de meerderheid van ons doet, steeds meer energie steken in één onderdeel.

Echter voelde ik al snel dat dat niet was wat ik nodig had. Maar dat voelen dat deed echt pijn. Dat wilde nl. zeggen dat ik 6 jaar van m’n leven zou moeten opgeven. 6 jaar waar ik voor had gewerkt.

Mijn naamsbekendheid, mijn klanten, mijn vast inkomen, mijn expertstatus, want top 65 beste gezinsfotografen ter wereld is toch niet niets.

Dat opgeven was héél moeilijk.

En opnieuw beginnen. Een nieuw bedrijf, al die dingen opnieuw opbouwen neemt weer tijd in beslag. Vermoeiend.

Het is makkelijk om dan weg te kijken.

Dan doet het niet zo’n heftige pijn en ruil je het alleen maar om voor zeurende pijn die best te verdragen is. Een beetje zoals een splinter.

Maar zowel jij als ik weten dat die zeurende pijn echt niet beter is en dat die splinter eruit moet.

Doe je dat niet.

Dan gaat hij zweren. En wordt je zeurende pijn steeds heftiger. Tot jij moet beslissen of het levn voor jou beslist. En dat laatste wil je eigenlijk niet. Want dan hebben we het over rugklachten, burn-out, depressies, maagzweren.. en alles wat je lijf je maar kan geven om te luisteren.

Sommige mensen nemen in dit geval de op één na makkelijkste beslissing. en leggen een plakkertje over de splinter. Zodat je al wat minder voelt dankzij dat kussentje.

Ze gaan dan bijv. dezelfde job gaan uitvoeren bij de concurrentie. Of kiezen voor een andere partner met dezelfde eigenschappen.

Het gaat nl. niet alleen over je job. Het gaat over alles in je leven. Je kiest voor het leven dat je leidt.

Maar we werden afgeleerd om te voelen. Al van kinds af aan wordt er gezegd:

“Stop met huilen”
“Doe niet zo dramatisch”
“Wees flink”
“Jij moet luisteren”
“Eet je bord leeg”

Een kind voelt op de juiste manier. Maar leert het af door indoctrinatie.

Als je genoeg hebt stop je met eten, als je boos bent mag je roepen, als je verdrietig of ontroerd bent mag je huilen. Als je blij bent mag je zo hard als JIJ wilt lachen.

Daar zit de essentie van voelen en toelaten wat we nodig hebben.

En als je denkt dat ik daarmee wil zeggen dat er niet bepaalde regels hoeven te zijn, dan begrijp je me verkeerd.

Op m’n 11de ging ik stiekem niet meer naar de zwemles, ik zat daar maar in de cafetaria te wachten tot het voorbij was. En bij het naar huis gaan stak ik m’n badpak onder de kraan.

Ik deed dat niet omdat ik ongehoorzaam was, ik deed dat omdat ik het niet meer voelde. Maar dat was niet de juiste redenering volgens de volwassenen.

Je hart weet het altijd al. Je voelt! En de manier om het terug te leren horen is door je hoofd niet de tijd te geven om in patronen te vervallen met excuses of redenen te verzinnen waarom iets niet kan.

Of door voldoende bewijsmateriaal te verzinnen om het hoofd te overtuigen. Ja, je kan ook dat hoofd van je inzetten om bewijs te verzamelen.

Door te focussen op bewijsmateriaal tonen we ons hoofd dat ons hart gelijk heeft.

Ook dat is iets wat je uitgebreid gaat leren in freedom Unlocked. Je hoofd en je hart samen laten werken zodat het als fantastische team aan de slag gaat.

We kunnen dat al even oefenen hier in de podcast. Welke bewijzen heb je al verzameld tijdens deze aflevering die je meegeven dat je een ideale leven kan creëren:

Dat als je naar je hart luistert er veel meer mogelijk is
Dat je noden vervuld moeten worden om je ongezonde gewoontes af te leren
Dat discipline niet genoeg is
Dat gemakkelijke keuzes leiden tot een moeilijk leven
Dat je los mag laten van materialisme en mentale gezondheid voorop mag zetten
Dat social media je noden vervuld, maar je heel veel destructieve dingen in de plaats geeft zoals het ontwikkelen van afgunst, onzekerheid, faal- en straalangst…

Het is belangrijk te weten dat die goedkeuring zoeken in social media jou heel ongelukkig maakt.

Maar hoe vind je de goedkeuring dan wel?

Enkel en alleen binnen jezelf.

We zijn aangeleerd om goedkeuring te zoeken bij anderen. Ouders, leerkrachten. Want dan kregen we punten, een stempel of een sticker op basis van onze prestaties.

Maar niemand hoeft die waarde voor je te bepalen. Want jij hoeft je voor niemand te bewijzen.

Ik laat je graag een stukje horen over de priceless stones:

Jouw waarde is er al, jij bent goed zoals je bent.

We willen goedkeuring van mensen die we eigenlijk niet eens leuk vinden. Omdat we te kort hebben aan echte connectie (onze noden) dus nemen we maar genoegen met minder en vervullen we onze andere kanten van de rubiks kubus niet.

Ik was altijd de vreemde eend. ik voelde me nergens op de juiste plaats.
Tot ik besefte dat ik dit niet bij anderen hoefde te zoeken.

Dat hoe trouwer ik aan mezelf was, hoe meer ik mensen tot me aantrok die bij me pasten en ook afstoten als ze dat niet deed.

Ik ging er meer dan ooit bij horen, ik hoorde overal en nergens bij. En dat is de plaats waar je wilt zijn. Jouw unieke plaats.

quote van Maya Angelou: “Je bent pas vrij als je je realiseert dat je nergens bij hoort – dat je overal bij hoort – op geen enkele plek”.

Door je superskill te gaan gebruiken en te focussen op je ware noden ga je minder opzoek naar externe bevestiging. ga je tunnelvisie creëren.

Waar je meer energie zal krijgen, je financiën op orde zal krijgen. Niet vervallen in drukte en geen stress krijgt over geld omdat je zekerheid al reeds wordt ondersteund door alle noden gelijkwaardig te gaan behandelen.

Nogmaals, dat lijkt heel moeilijk. En dat vraagt inderdaad even zitten van je. Maar hiervoor ondersteun in je in freedom Unlocked. Samen met niet alleen ik, maar ook een grote groep mensen die hetzelfde doen als jij. Focussen op een ideaal leven.

een laatste voorbeeld wat ik je wil geven is het volgende.

Eigenlijk wilde ik Freedom unlocked niet lanceren, Ik vind het vreselijk om te moeten roepen: “Schrijf nu in, nog tot 1 oktober tijd om deel te nemen”. Bah, mijn hart vindt het helemaal niets.

Ik voel me precies een papegaai. En dan denkt m’n hoofd: 1 keer vermelden is toch wel genoeg? Mja, niet altijd. Niet iedereen vindt het even makkelijk om die keuzes te maken.

En dan vraagt m’n hoofd: “Ja maar wil je die dan helpen?”

Mijn hart zegt dan: “Ja tuurlijk! Wat is dat nu!”

Toch wilde ik liever niet lanceren. “Misschien kan ik hem altijd toegankelijk maken” dacht ik. Maar helaas is het in zo’n geval heel moeilijk om een grote groep ineens te verzamelen.

Waarom wil ik een grotere groep verzamelen in Freedom Unlocked.

Wel, voor het vuur. Een groep is belangrijk voor het vuur.

Ik leg het even uit:

Ik had 2 mindere dagen. Er kwam slechts 10% live opdagen tijdens de live workshop en dat deed iets met me, dat kan ik niet ontkennen. Ik voelde me teleurgesteld.

Mijn vuur doofde een beetje. Ik geloofde minder in mezelf. What’s the point, mensen willen niet echt stappen maken. Mensen willen niet geloven in een ideaal leven. Mensen hangen liever het slachtoffer uit… Je hoort het, veel zielige verhalen, weinig opbouwends.

Ik ben ook maar mens.

En dan ging ik op bezoek bij David Devriesere, de crypto expert in Freedom Unlocked. En we hadden zo’n ontzettend goed gesprek. Er rolde een traan en er kwamen knuffels. Zoals een gesprek zou moeten zijn.

David wou me helemaal niet fiksen. Hij weet dat er niets te fiksen valt. Dat weten mensen die streven naar een ideaal leven en niet naar de middelmaat.

En weet je wat die mensen doen? Die die er in geloven en ervoor gaan?

Jouw vuur weer aanwakkeren.

Dat is het verschil met de meeste mensen, die anderen proberen te fiksen, feedback geven… Of nog erger je proberen beschermen.

“Ik wil je alleen maar beschermen”

Dooft je vuur uit… terwijl je hart hoopt, dat het ooit nog eens wordt aangewakkerd. Maar helaas is dat bij het grootste deel van de populatie nooit meer het geval.

En dan gaan ze dood. Onvervuld. Uitgedoofd. Hopend dat ze op hun pensioen nog alles zouden doen waar ze ooit van hadden gedroomd.

Vergeten dat 25% van de bevolking sterft… Voor datzelfde pensioen.

Ja soms…
Soms wordt het geloof in jezelf even minder, het gaat wat tegen. En dan heb je die groep, die groep die je terug aanwakkert en samen zorgen we ervoor dat het nooit dooft.

Daarom doe ik nu dit, iets wat ik niet fijn vind, iets wat me energie pakt. Een nood minder vervullen omdat ik m’n 6 noden in evenwicht zou kunnen houden:

Lanceren om die groep bij elkaar te krijgen.

Omdat…Dit mijn missie is. Omdat Freedom Unlocked je wereld gaat veranderen.